Открытие выставки «Точка отсчёта» в Национальном Художественном музее Республики Беларусь 07.09.2018
ТОЧКА ОТСЧЁТА
Точка – это всегда центр, начало отсчёта; это рождение нового, источник созидательной энергии жизни и развития мировой цивилизации.
Новый авторский арт-проект «Точка отсчёта» включает в себя четыре тематических направления: «Мой Минск», «Музеи мира», «Фрагменты Вавилонской башни», «Портрет современника». В них объединяются места, хорошо знакомые большинству жителей нашего города, и деятели искусства, с ним связанные, и общемировая культура через символические воплощения художественных доминант разных народов и эпох. Благодаря этому проекту объединяются прошлое, настоящее и будущее человечества, его историческая память и современное течение жизни.
«Точка отсчёта» является продолжением международного творческого проекта «От Лиссабона через Минск до Владивостока» (2016–2017) и наполняет новым содержанием идею творческого взаимодействия авторов тридцати столиц мира. Это новый, мощный импульс к интеграции культур в духовном пространстве всех стран Евразии, поиск нового, международного, интеллектуального диалога, продолжение дискуссий и авторских проектов на платформе взаимопонимания в столице Беларуси – Минске.
Местонахождение нашей культуры в контексте мировой цивилизации – пожалуй, главная идея этого проекта, приуроченного к ежегодному празднику – Дню города Минска.
КРОПКА АДЛІКУ
Кропка – гэта заўсёды цэнтр, пачатак адліку; гэта нараджэнне новага, крыніца стваральнай энергіі жыцця і развіцця сусветнай цывілізацыі.
Новы аўтарскі арт-праект «Кропка адліку» ўключае чатыры тэматычныя кірункі: «Мой Мінск», «Музеі свету», «Фрагменты Вавілонскай вежы», «Партрэт сучасніка». У іх аб’ядноўваюцца месцы, добра вядомыя большасці жыхароў нашага горада, дзеячы мастацтва, з ім звязаныя, і агульнасусветная культура праз сімвалічныя ўвасабленні мастацкіх дамінантаў розных народаў і эпох. Дзякуючы гэтаму праекту злучаюцца мінулае, сучаснасць і будучыня чалавецтва, яго гістарычная памяць і сённяшняя плынь жыцця.
«Кропка адліку» – працяг міжнароднага творчага праекта «Ад Лісабона праз Мінск да Уладзівастока» (2016–2017), напаўняе новым зместам ідэю творчага ўзаемадзеяння аўтараў трыццаці сталіц свету. Гэта новы, магутны імпульс да інтэграцыі культураў у духоўнай прасторы ўсіх краінаў Еўразійскага кантынента, пошук новага, міжнароднага, інтэлектуальнага дыялогу, працяг дыскусіяў і аўтарскіх праектаў на платформе ўзаемаразумення ў сталіцы Беларусі – Мінску.
Вызначэнне месца нашай культуры ў кантэксце сусветнай цывілізацыі – бадай, галоўная ідэя гэтага праекта, прымеркаванага да штогадовага свята – Дня горада Мінска.
THE STARTING POINT
A point is always the center, the origin; it is the birth of something new, the source of the creative energy of life and the development of the world civilization.
The new art project The Starting Point consists of four thematic areas: My Minsk, Museums of the World, Fragments of the Tower of Babel, Portrait of the Contemporary. They unite places familiar to the majority of the Minsk residents, and artists, associated with the city, and the world culture depicted through the symbolic incarnations of artistic dominants of different nations and epochs. Thanks to this project, the past, present and future of mankind, its historical memory and the current flow of life are united.
The Starting Point is a part of the international creative project From Lisbon via Minsk to Vladivostok (2016–2017). It gives the new meaning to the idea of creative interaction of the authors of thirty capitals of the world. This is a new, powerful impetus to the integration of cultures in the spiritual space of all countries of the Eurasian continent, the search for a new international intellectual dialogue, the continuation of discussions and creative projects on the platform of mutual understanding in Minsk, the capital of Belarus.
The position of our culture in the context of the world civilization is perhaps the main idea of this project, timed to the annual holiday – the Minsk City Day.
_____________________________________________________________________________________________________________________________
Пресса о событии:
______________________________________________________________________________________________________________________________
МОЙ МІНСК. СІМВАЛЫ ПРАСТОРЫ І ЧАСУ
Арт-праект, прысвечаны святкаванню Дня горада Мiнска — 2018
Мы захапляемся Пецярбургам і Масквой, Парыжам і Лонданам, Рымам і Барселонай… Але, вяртаючыся з падарожжаў, я не перастаю здзіўляцца непаўторнай прыгажосці нашага Мінска, убранага ў розны час то ў белы снег, то ў травеньскую зеляніну, то ў восеньскую лістоту. І працягваючы ствараць калекцыю працаў, прысвечаных роднаму Гораду, я ўпэўнены, што наш Мiнск — роўны сярод выдатных сталiцаў свету. Праз сваё мастацтва аб гэтым я i хачу распавесці, каб кожны шчыра захапляўся нашай сталiцай і гэтак сама, як я, любiў і ўслаўляў наш Мiнск.
Шматвяковая гісторыя зямлі беларускай i яе сталiцы Мінска заўсёды была насычаная значнымі падзеямі ды культурнымі традыцыямі. Арт-праект «Мой Мiнск. Сiмвалы Прасторы i Часу» дакладна перадае глыбіню філасофскіх разважанняў, раскрывае вобраз цэлай эпохі праз вядомыя архітэктурныя сімвалы Мінска, дапаўняючы іх насычанымі рытмамі сюжэтаў з жыцця сучаснікаў.
Творы вельмі дакладна перадаюць спалучэнне ў беларускай архітэктуры арнаментальнага рэльефу з геаметрычнымі формамі ды раслiннай геральдыкай. На маю думку, гэта i стварае ўражанне непаўторных сімвалаў нацыянальнай культуры.
Сутнасць прэзентаванага творчага і ў пэўным сэнсе інавацыйнага праекта можна было б выказаць інакш: гэта мастацтва і рэчаіснасць у кантэксце фармавання сучаснай міфалогіі. У кожнага твора — асабiсты сюжэт, які дае магчымасць гледачу актыўна ўдзельнічаць у філасофскім асэнсаванні ды ўспрыманні ўбачанага.
Сёння тэхналагічны прагрэс у нейкай ступені ізаляваў свядомасць чалавека, зрабіўшы яго закладнікам уласнага гіпертрафаванага індывідуалізму. Разам з тым у апошняе стагоддзе канструкцыя класічнага выяўленчага мастацтва зазнае разбурэнне: арт-праекты робяцца масавым відовішчам, дзе глядач — акцёр і суаўтар таго, што адбываецца. Нават штодзённае жыццё ператварылася ў нейкую новую форму творчага самавыяўлення. Гэтак, мастацтва перастала жыць толькі ў замкнёнай прасторы галерэяў і музеяў, яно расчыніла дзверы і выйшла на вуліцы і плошчы мегаполісаў. Гэты працэс фармуе няспынны пошук ісціны, новых адкрыццяў і філасофскіх разважанняў. У гэтым — сэнс выставачнага праекта «Мой Мiнск. Сiмвалы Прасторы i Часу».
Віктар Альшэўскi
МОЙ МИНСК. СИМВОЛЫ ПРОСТРАНСТВА И ВРЕМЕНИ
Арт-проект посвящён празднованию Дня города Минска — 2018
Мы восхищаемся Петербургом и Москвой, Парижем и Лондоном, Римом и Барселоной… Но, возвращаясь из путешествий, я не перестаю удивляться неповторимой красоте нашего Минска, покрытого в разное время белым снегом, майской зеленью или осенней листвой. Создавая коллекцию работ, посвящённых родному Городу, я был уверен, что наш Минск — равный среди выдающихся столиц мира. Об этом я и хочу рассказать своим искусством, чтобы каждый искренне восхищался нашей столицей и так же, как и я, любил и прославлял наш Минск.
Многовековая история земли белорусской и её столицы Минска всегда была насыщена великими событиями и культурными традициями. Арт-проект «Мой Минск. Символы Пространства и Времени» точно передаёт глубину философских размышлений, раскрывает образ целой эпохи через известные архитектурные символы Минска, дополняя их насыщенными ритмами сюжетов из жизни современников.
Произведения очень детально передают сочетание в белорусской архитектуре орнаментального рельефа с геометрическими формами и растительной геральдикой. По моему мнению, это и создаёт впечатление неповторимости символов национальной культуры.
Суть представленного творческого и даже в некотором смысле инновационного проекта можно было бы выразить и по-другому: это искусство и действительность в контексте формирования современной мифологии. У каждого произведения — собственный сюжет, который позволяет зрителю активно участвовать в философском осмыслении и восприятии увиденного.
Сегодня технологический прогресс в некоторой степени изолировал сознание человека, сделав его заложником своего гипертрофированного индивидуализма. Вместе с тем в последнее столетие конструкция классического изобразительного искусства подвергается разрушению: арт-проекты становятся массовым действом, где зритель — актёр и соавтор того, что происходит. Даже повседневная жизнь превратилась в некую новую форму творческой самопрезентации. Так, искусство перестало жить только в замкнутом пространстве галерей и музеев, оно раскрыло двери и вышло на улицы и площади мегаполисов. Этот процесс формирует постоянный поиск истины, новых открытий и философских размышлений. В этом — смысл выставочного проекта «Мой Минск. Символы Пространства и Времени».
Виктор Альшевский
MY MINSK. SYMBOLS OF SPACE AND TIME
Dedicated to the celebration of the Minsk City Day — 2018
We admire St. Petersburg and Moscow, Paris and London, Rome and Barcelona… But, returning from my travels, I never cease to be surprised by the unique beauty of our Minsk, at different times covered with the white snow, the green leaves of May or the autumn foliage. Working on the collection of works dedicated to my city, I was sure that our Minsk is equal to the outstanding capitals of the world. With my art I want to tell about it, to make everyone sincerely admire our capital, love and glorify our Minsk.
The long history of the Belarusian land and its capital has always been full of great events and cultural traditions. The art project My Minsk: Symbols of Space and Time conveys the depth of the philosophical reflection, reveals the image of the whole epoch through the famous architectural symbols of Minsk, supplementing them with the rich rhythms of stories from the life of contemporaries.
The works of the project convey very detailed image of combination of the ornamental relief with geometric forms and plant heraldry in the Belarusian architecture. In my opinion, it creates the impression of the uniqueness of the symbols of the national culture.
The essence of the presented creative and in a certain sense innovative project could be expressed in another way: it is art and reality in the context of the formation of modern mythology. Each work has its own plot, which allows the viewers to participate actively in the philosophical comprehension and perception of what they observe.
Nowadays, technological progress to some extent has isolated the human consciousness, turning a person into a hostage of his or her exaggerated individualism. At the same time, during the last century the construction of the classical fine art is being destroyed: the art projects become a mass spectacle, where the viewer is an actor and co-author of what is happening. Even daily life itself has turned into some new form of creative self-presentation. So, art ceased to live only in the closed space of galleries and museums, it opened the doors and took to the streets and squares of the metropolises. This process promotes the constant search for truth, new discoveries and philosophical reflections. This is the meaning of the exhibition project My Minsk. Symbols of Space and Time.
Victor Alshevski
______________________________________________________________________________________________________
МУЗЕІ СВЕТУ
Ці нараджаюць падзеі легенды, або легенды фармуюцца свядомасцю чалавека, вызначаючы лагічна збудаваную формулу праўдзівасці ды перакананасці?
Для мяне мастацтва заўсёды ёсць філасофскім роздумам прысутнасці і штодзённага руху ў бясконца ўсвядомленай інфармацыі, якая ідзе з падсвядомасці. Вынік вызначае сама З’ява. Імпульс, струмень энергіі часта ёсць жаданнем даказваць найвышэйшую ступень вызначэння самой ісціны. Свая ісціна існуе ў кожным прадмеце ды індывідууме.
Музеі свету — гэта месцы, дзе ў замкнёнай прасторы сабраная каласальная колькасць прадметаў мастацтва, створаных таленавітымі аўтарамі розных эпох і краінаў. Рух у гэтай прасторы — гэта рух у глейкай, густой, як мёд, субстанцыі, дзе кожны прадмет энергетычна прымушае цябе спыніцца і ўключыцца ў жывы дыялог матэрыі духу. Бясконцая шумная плынь розных частак свету, якія брыдуць у адзіночку, часам збіваюцца ў велізарныя супольнасці, нагружаныя заплечнікамі, фотаапаратамі, планшэтамі, дыктафонамі, навушнікамі, тэлефонамі, атачаюць скульптурную кампазіцыю або карціну, тое, што міфалагізавана і абрасло легендамі ды таямніцамі.
Эмоцыі ды воклічы, пстрыканне фотакамераў… Раптам людская плынь зрываецца з месца і перацякае ў іншыя залы, іх месцы запаўняе новая плынь, і гэтак бясконца.
Віктар Альшэўскі
МУЗЕИ МИРА
Рождают ли события легенды, либо легенды формируются сознанием человека, определяя логически выстроенную формулу правдивости и убедительности?
Для меня искусство всегда является философским размышлением присутствия и каждодневного движения в бесконечно осознанной, приобретаемой подсознанием информации. Результат определяет само Явление. Импульс, поток энергии часто является желанием доказывать наивысшую степень определения самой истины. Своя истина существует в каждом предмете и индивидууме.
Музеи мира — это места, где в замкнутом пространстве собрано колоссальное количество предметов искусства, созданных талантливыми авторами разных эпох и стран. Движение в этом пространстве — это движение в густой, вязкой, как мед, субстанции, где каждый предмет энергетически заставляет тебя остановиться и включиться в живой диалог материи духа. Бесконечный шумный поток разных частей света, которые бредут в одиночку, порой сбиваются в огромные косяки, нагруженные рюкзаками, фотоаппаратами, планшетами, диктофонами, наушниками, телефонами, окружают скульптурную композицию или картину, то, что мифологизировано и обросло легендами и тайнами.
Эмоции и восклицания, шум фотоаппаратной стрекотни… Вдруг поток людей срывается с места и перетекает в другие залы, их места заполняет новый поток, и так бесконечно.
Виктор Альшевский
MUSEUMS OF THE WORLD
Are the legends born out of actual events, or does the human consciousness shape them, creating a logically impeccable formula of veracity and credibility?
For me art has always been a philosophical reflection upon the presence and everyday movement in the endless stream of information, perceived both consciously and subconsciously. The result is determined by the Phenomenon itself. An Impulse, a flow of energy is often the desire to prove things through the ultimate definition of truth itself. Each thing and individual has a truth of their own.
Museums of the world are places, where a closed space contains a colossal quantity of art objects, created by talented people of different countries and epochs. Moving through this space is like moving through a thick, honey-like substance, where every object has the power to stop you and get you engaged in a lively dialogue between matter and spirit. An endless and noisy stream of different parts of the world, walking alone or joining together in greater masses, burdened with backpacks, cameras, tablets, voice recorders, headphones, telephones, surrounding a sculpture or a picture, the things that have been encompassed with myths and legends.
Emotions and exclamations, the clicking of shutters… Suddenly, a crowd of people springs into the motion and streams into other halls; their place is taken by a flow of newcomers, and it goes on ad infinitum.
Victor Alshevski
___________________________________________________________________________________________________
ФРАГМЕНТЫ ВАВИЛОНСКОЙ БАШНИ
2003—2018
«Фрагменты Вавилонской башни» — попытка объединить мир, сказать современникам, как сильно мы связаны с близким и далёким как в пространстве, так и во времени, насколько люди и народы взаимозависимы, а время — сплошное течение. Я хочу донести до людей идею: человечество — одна семья, которая должна жить во взаимоуважении, толерантности и взаимопонимании. Сберечь сегодня нашу общую Великую Вавилонскую башню — дать шанс потомкам продолжить её строительство. Моё понимание этого, надеюсь, также послужит кирпичиком для её кладки. Каждое поколение оставит в ней свой информационный слой, интеллектуальный и духовный вклад, приобретённые в страданиях и радости.
Мы сегодня постигаем разъединённые фрагменты земных цивилизаций. Время разрушает, стирает следы усилий человека, материальной культуры, погружает в небытие и достижения культуры духовной. К сожалению, очень часто это делается руками самого человека (войны, невежество идеологов и политиков, религиозный фанатизм, варварство, необразованность и т. д.). Бесчисленные события прошлого засвидетельствованы в образной пластике архитектурных строений, в скульптурных формах из камня и металла, в знаковых системах письменности, музыки и др. Невероятные напластования сути форм, смысла знаков формируют историческую память, знания человечества, культурное и духовное содержание человека и дарят ощущения бесконечности, вечности души.
Человек, как часть народа и цивилизации, является действенным фрагментом их формирования, участником их развития. Одновременно в процессе своей жизни он из разъединённых предметов-впечатлений создает собственную духовную культуру, целостный внутренний мир. И эта его деятельность не прерывается от первых впечатлений при появлении в мир и до последнего вдоха при прощании с ним.
Частью проекта стала выставка «Легенды нашей цивилизации» (2009—2010). Она прошла в Белыничах, Шклове, Кричеве, Осиповичах, Бобруйске, Могилёве, Минске и была посвящена моей малой родине. На Могилёвщине я родился, отсюда началось моё путешествие в мир мечты. Это небольшая, но значимая часть земли, куда я всегда возвращался после дальних путешествий. Эта коллекция стала моим своеобразным творческим отчетом для мудрых и талантливых земляков, где переплелись, слились в единое целое судьбы, мировоззрение, идеология, психология деревень, небольших провинциальных городов, столиц, предания различных народов, которые все вместе и создают земную цивилизацию. Легенды и предания помогают нам восстановить, вернуть к жизни из руин и пепла историческую память. Все картины, которые были созданы в этот период, гармонично вошли символичными кирпичиками в кладку стен «Фрагментов Вавилонской башни» как единство духовной культуры человечества, красота и неповторимость каждой страны и всей планеты.
Этот проект — не просто произведение «Фрагменты Вавилонской башни», состоящее из 52 полотен, но и весь мой творческий путь, где я стремлюсь выразить взаимосвязь различных цивилизаций. На картинах они обозначены условно, знаково — образами тех или иных объектов, ставших визитными карточками этих цивилизаций, стран, народов. Каждый из фрагментов картины является особенным и неповторимым памятником культурного наследия земли.
Виктор Альшевский
ФРАГМЕНТЫ ВАВІЛОНСКАЙ ВЕЖЫ
2003—2018
«Фрагменты Вавілонскай вежы» — спроба аб’яднаць свет, сказаць сучаснікам, як моцна мы звязаныя з блізкім і далёкім як у прасторы, гэтак і ў часе, наколькі людзі і народы ўзаемазалежныя, а час — суцэльная плынь. Я хачу давесці да людзей ідэю: чалавецтва — адна сям’я, якая мусіць жыць ва ўзаемнай павазе, талерантнасці ды паразуменні. Зберагчы сёння нашу агульную Вялікую Вавілонскую вежу — даць шанец нашчадкам працягнуць яе будаўніцтва. Маё разуменне гэтага, спадзяюся, таксама паслужыць цаглінкай для яе будоўлі. Кожнае пакаленне пакіне ў ёй свой інфармацыйны слой, інтэлектуальны і духоўны ўнёсак, здабытыя ў пакутах і радасці.
Мы сёння спасцігаем раз’яднаныя фрагменты зямных цывілізацыяў. Час руйнуе, сцірае сляды высілкаў чалавека, ягонай матэрыяльнай культуры, аддае нябыту і дасягненні культуры духоўнай. На жаль, вельмі часта гэта робіцца рукамі самога чалавека (войны, невуцтва ідэолагаў і палітыкаў, рэлігійны фанатызм, варварства, неадукаванасць і г. д.). Безліч падзеяў мінулага засведчана ў вобразнай пластыцы архітэктурных пабудоваў, у скульптурных формах з каменю і металу, у знакавых сістэмах пісьменства, музыкі ды інш. Неверагодныя напластаванні сутнасці формаў, сэнсу знакаў фармуюць гістарычную памяць, веды чалавецтва, культурны і духоўны змест чалавека і дораць пачуццё бясконцасці, вечнасці душы.
Чалавек, як частка народа і цывілізацыі, ёсць дзейсным фрагментам іх фармавання, удзельнікам іх развіцця. Адначасова ў працэсе свайго жыцця ён з раз’яднаных прадметаў-уражанняў стварае асабістую духоўную культуру, цэласны ўнутраны свет. І такая ягоная дзейнасць не перарываецца ад першых пачуццяў пры з’яўленні на свет і да апошняга ўдыху пры развітанні з ім.
Часткай праекта стала выстава «Легенды нашай цывілізацыі» (2009—2010). Яна прайшла ў Бялынічах, Шклове, Крычаве, Асіповічах, Бабруйску, Магілёве, Мінску і была прысвечаная маёй малой радзіме. На Магілёўшчыне я нарадзіўся, адсюль пачалося маё падарожжа ў свет мары. Гэта невялікая, але значная частка зямлі, куды я заўсёды вяртаўся пасля далёкіх вандровак. Гэтая калекцыя стала маёй своеасаблівай творчай справаздачай для мудрых і таленавітых землякоў, дзе перапляліся, зліліся ў адзінае цэлае лёсы, светапогляд, ідэалогія, псіхалогія вёсак, невялікіх правінцыйных гарадоў, сталіцаў, паданні розных народаў, якія ўсе разам і ствараюць зямную цывілізацыю. Легенды і паданні дазваляюць нам аднавіць, вярнуць да жыцця з руінаў і попелу гістарычную памяць.Усе карціны, створаныя ў гэты перыяд, гарманічна паклаліся сімвалічнымі цаглінкамі ў кладку сценаў «Фрагментаў Вавілонскай вежы» — як адзінства духоўнай культуры чалавецтва, прыгажосць і непаўторнасць кожнай краіны і ўсёй планеты.
Гэты праект — не проста твор «Фрагменты Вавілонскай вежы», створаны з 52 палоцен, але і ўвесь мой творчы шлях, дзе я імкнуся паказаць узаемасувязь розных цывілізацыяў. На карцінах яны пазначаныя ўмоўна, знакава — вобразамі тых ці іншых аб’ектаў, што зрабіліся візітоўкамі гэтых цывілізацыяў, краін, народаў. Кожны з фрагментаў твора асаблівы і непаўторны помнік культурнай спадчыны зямлі.
Віктар Альшэўскі
FRAGMENTS OF THE TOWER OF BABEL
2003—2018
Fragments of the Tower of Babel is an attempt to unite the world, to show the contemporaries that we are tightly connected with the things that are close and far away — both in space and in time; that people and nations are interdependent, and time is a continuous flow. I want to bring people to the idea that humanity is a family, which should live in mutual respect, tolerance and understanding. To save our common Great Tower of Babel today means to give a chance to the descendants for continuing its construction. I hope, my understanding of it will also become a brick in its wall. Each generation will leave its own information layering it, its own intellectual and spiritual contribution, acquired in suffering and joy.
Today we comprehend the disjointed fragments of earthly civilizations. Time destroys and erases traces of human efforts, material culture, and achievements of spiritual culture vanish in oblivion. Unfortunately, very often human race does it with its own hands (wars, ignorance of ideologists and politicians, religious fanaticism, barbarism, lack of education, etc.). Countless events of the past are witnessed in the figurative plastic of architectural structures, in stone and metal sculptural forms, in sign systems of writing and music, etc. The incredible layers of the essence of forms, the meaning of signs mold the historical memory, the knowledge of mankind, the cultural and spiritual content of humanity and give the sensation of infinity, the eternity of the soul.
Human being, as part of the nation and civilization, is an effective fragment of their formation, a participant in their development. At the same time, in the course of life, a person creates his or her own spiritual culture, an integral inner world from the divided objects-impressions. And this activity is uninterrupted from the first impressions when welcomed into the world until our last breath at parting with it.
Part of this project was the Legends of Our Civilization exhibition (2009—2010). It was held in Bialyničy, Škloŭ, Kryčaŭ, Asipovičy, Babrujsk, Mahilioŭ, Minsk and was dedicated to my small motherland. I was born in Mahilioŭ region, that’s where my journey into the world of dreams started. This is a small but significant part of the land, where I always returned after a long journey. This collection became my original creative report for the wise and talented fellow countrymen, in which the destinies, world view, ideology and psychology of the villages, small provincial towns and capitals merged into a single whole with the traditions of various peoples, all of which together create the earth civilization. Legends and stories help us to restore the historical memory, bring it to life from the ruins and ashes. All the paintings that were created during this period harmoniously became symbolic bricks in the masonry of the walls of the Fragments of the Tower of Babel embodying the unity of the spiritual culture of the mankind, the beauty and uniqueness of every country and the whole planet.
This project is not just a work of 52 canvases entitled Fragments of the Tower of Babel, but also my whole creative career, where I aspire to express an interconnection of different civilizations. In the paintings they are indicated conditionally, symbolically by images of certain objects that have become hallmarks of these civilizations, countries and peoples. Each of the fragments of the picture is a special and unique monument of cultural heritage of the world.
Victor Alshevski